خراســـــان شناخت ایرانی‌ام و ایرانی می‌مانم
| ||
|
|
پشت کاجستان، برف برف، یک دسته کلاغ جاده یعنی غربت باد، آواز، مسافر و کمی میل به خواب شاخ پیچک و رسیدن و حیاط من و دلتنگ و این شیشه خیس می نویسم و فضا... می نویسم و دو دیوار و چندین گنجشک یک نفر دلتنگ است یک نفر می بافد یک نفر می شمرد یک نفر می خواند زندگی یعنی: یک سار پرید... از چه دلتنگ شدی؟ دلخوشی‌ها کم نیست! مثلا این خورشید، کودک پس فردا، کفتر آن هفته یک نفر دیشب مرد و هنوز، نان گندم خوب است. و هنوز، آب می ریزد پایین، اسب‌ها می‌نوشند. قطره ها در جریان برف بر دوش سکوت و زمان روی ستون فقرات گل یاس
[ 4 / 10 / 1393برچسب:پشت کاجستان سهراب سپهری, ] [ ] [ Yas ]
|
درباره وبلاگ  بی‌شک؛ سفری خواهم داشت که به اندازه عمر خستگی از تن کوفته من باز کند.... پیش از آن امّا؛ باید گله‌های نهانی از مردمم باز کنم... گمان رفتن دارم... نه به دیاری دگر بل به بام ملکوت تا که شاید پس از آن دل بشری از قِبَلم، تار نگردد... آری، نیـــک می‌دانم؛ سفـــــــــری خواهم داشت... و من آماده راه...
امکانات وب
|
| [قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com] | ||
آمار
وب سایت: